Nasza Święta żyła na przełomie III-IV wieku, należy do tych dziewic-męczennic, których akty zginęły, ale pamięć o nich zachowała się po nasze czasy. Tradycja podaje, że urodziła się w Nikomedii (obecnie Turcja). Nie wiemy dokładnie, ani kiedy, ani w jakich okolicznościach poniosła śmierć. Przypuszcza się, że ok. 305 roku kiedy nasilenie prześladowań za panowania cesarza Maksymina Galeriusza było najkrwawsze. Życie św. Barbary utkane jest legendą.
Święta miała być córką bogatego człowieka, sprawującego wysoki urząd w mieście. Odznaczała się niezwykłą urodą, o jej rękę ubiegało się wielu najznakomitszych młodzieńców. Barbara jednak odrzucała wszystkie propozycje, gdyż potajemnie, bez woli ojca przyjęła chrześcijaństwo i złożyła ślub dozgonnej czystości jako oblubienica Chrystusa. Kiedy ojciec dowiedział się o tym, przerażony o swoją posadę i życie, użył wielu środków, by córkę zmusić do wyrzeczenia się wiary i do zamążpójścia. Zamknął ją w wieży swojego zamku straszył i głodził. Zdecydowana postawa Barbary wywołała ogromny gniew. To ojciec zaprowadził ją do sędziego i oskarżył. Została skazana przez sędziego na karę śmierci przez ścięcie, a katem stał się jej własny ojciec.
W Polsce kult św. Barbary był zawsze żywy. Ku jej czci wystawiono w naszej Ojczyźnie ok. 105 kościołów. Najstarszy kościół ku czci św. Barbary wystawiono w Polsce w 1262 roku w Bożygniewie koło Środy Śląskiej, ale pierwsze ślady jej kultu są o wiele wcześniejsze np. w Modlitewniku Gertrudy, córki Mieszka II (XI w.) wspomniana jest pod datą 4 grudnia.
Modlitwa za wstawiennictwem św. Barbary
Święta Barbaro, któraś zostawiła Kościołowi
świetlany przykład czystości i męstwa,
wstaw się za nami do Boga,
abyśmy przez Twoje zasługi
otrzymali pomoc we wszystkich potrzebach
oraz obronę we wszystkich niebezpieczeństwach.
Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Święta Barbaro, módl się za nami.